Des avonds als ik er naar huis gaan moet

Des avonds als ik er naar huis gaan moet [Arch. nr. L1362-01]

1
des avonds als ik er naar huis gaan moet
dan doet er mijne voet zo zeer
èn 't is mijne voet
die 't altijd doet

2
des avonds als ik er naar huis gaan moet
dan doet er mijnen enkel zo zeer
èn 't is mijnen enkel
mee zijnen schenkel
èn 't is mijne voet
die 't altijd doet

3
des avonds als ik er naar huis gaan moet
dan doet er mijne knie zo zeer
èn 't is mijne knie
èn ge wit wèl wie
èn 't is mijnen enkel
mee zijnen schenkel
èn 't is mijne voet
die 't altijd doet

4
des avonds als ik er naar huis gaan moet
dan doet er mijne knie zo zeer
èn 't is mijne knie
èn ge wit wèl wie
èn 't is mijnen enkel
mee zijnen schenkel
èn 't is mijne voet
die 't altijd doet

5
des avonds als ik er naar huis gaan moet
dan doet er mijnen bil zo zeer
èn 't is mijnen bil
die niet meer wil
èn 't is mijne knie
èn ge wit wèl wie
èn 't is mijnen enkel
mee zijnen schenkel
èn 't is mijne voet
die 't altijd doet

6
des avonds als ik er naar huis gaan moet
dan doet er mijn gat zo zeer
èn 't is mijn gat
't is altijd wat
èn 't is mijnen bil
die niet meer wil
èn 't is mijne knie
èn ge wit wèl wie
èn 't is mijnen enkel
mee zijnen schenkel
èn 't is mijne voet
die 't altijd doet

Beek en Donk, Hub. Gevers, april 1983
Verder kende zegsman het lied niet meer, maar volgens zijn zeggen was het veel langer en ''t Gink toe bove'.
Later, na informatie te hebben ingewonnen bij bekenden voegde Huub hieraan nog toe:

7
't is mijnen buik
'k moet op m'nen huik

8
't is mijn hart
gevuld met smart

9
't is m'ne mond
die is te rond

10
't zijn mijn oren
ze willen niet horen

11
't is m'ne kop
't is d'n top

Naast deze optekening bezit ik nog varianten uit Valkenswaard (Kroniek van De Kempen, deel 15, blz. 169), Westerhoven (Liederen en dansen uit de Kempen, blz. 526), Dessel (1980), Bergen op Zoom (z.j.). Verder vond ik het lied in de zangbundel De Wiekel, Liedbundel der Algemene Christelijke Jeugdbond voor Natuurstudie (blz. 156), zonder bronvermelding.
Ik moet nog opmerken dat Huub de laatste regel van de strofe èn 't is mijne voet die 't altijd doet sterk vertragend zong.

Bij dit stapellied worden de per strofe ingevoegde lichaamsdelen gezongen op dezelfde wijze als: