ik voer laatst met mijn schuitje door zee

Ik voer laatst met mijn schuitje door zee [Arch. nr. L1545-01]

1
ik voer laatst met mijn schuitje door zee
naar Vriesland om turf te laden
trof daar op een slimme ree
aanhoort maar eens naar mijn daden
ik kwam daar met een goed fatsoen
om turf te laden en handel te doen

2
het gebeurde in een zekere tijd
dat ik kwam voor Albert stede
daar ontmoette ik een aardige meid
heel hups en fraai van leden
zij keek en sprak mij zo vriendelijk aan
zij sprak er: wel schipper waar komt gij vandaan

3
ik sprak: o allerliefste schat
ik kom hier om turf te kopen
het meisje zei: dan weet ik wel wat
dan hoeft ge niet verder te lopen
kom dan ga jij maar mee naar de schuur
daar kunt gij ze kopen en ook niet heel duur

4
ik liet mij bepraten en deed hare zin
ik ging dan ook met haar naar binnen
mijn hart werd als een vuur door de min
ik was ook verrukt van zinnen
ik bleef bij haar een uur drie of vier
wij maakten samen een groot plezier

5
toen gaf ik haar een afscheidszoen
en daar was zij niet mee tevreden
dat moest ik nog driemaal doen
en toen viel de turf naar beneden
ik was geheel ontsteld en ik ging op de vlucht
mijn broek en mijn bandje dat hing op mijn rug

6
ik kroop al gauw achter een turfhoop
daar ging ik mij nederleggen
om te zien hoe of er dat zaakje afloopt
en wat daar haar vader zal zeggen
haar die hoort en sprak heel gezwind:
wat is dat voor leven, sprak hij, lieve kind

7
zij heeft het bedrukt aan haar vader gezeid
en dat met bedrukte reden
de turf heb ik naar beneden geleid
en die viel daar zo naar beneden
dat is niets, zei de vader, en wees niet bedrukt
als gij maar niet hebt een ongeluk

8
dus meisjes als gij turf verkoopt
wil dan toch niet zo hard stommelen
dan hebt gij geen nood dat uw vrijer ontsloopt
en uw vader hoort dan ook geen rommelen
en toch heeft dat meisje veel turf verkocht
de schipper geen een aan boord gebrocht

9
dus oorlof schippertjes wie of gij zijt
krijgt gij dan geen behagen
om turf te kopen bij een jonge meid
kruipt niet in de schuur bij dagen
en maakt geen gestommel of maakt geen geraas
zachtzinnig door te werken dat is de baas

Dit lied nam ik over uit het liedschrift van A. van den Broek uit Prinsenbeek. Hij werd geboren in 1880 en schreef op 96-jarige leeftijd zijn liederen neer in een liedschrift. Helaas was hij reeds overleden, toen ik zijn dochter Adriana Geldmeijer-van den Broek in 1983 bezocht. Zij kon zich de melodie niet herinneren.